এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[ ১১৪ ]
তাত পাচে তাৰ বৰ ভাতৃ গোট
কাল কুঞ্জ নাম তাৰ।
প্ৰচণ্ডেক দল লগত আসিল
প্ৰথম ষাঠি হাজাৰ॥২৮
শিলা বৃক্ষ হানি আমাক পুতিব
হেনয় তাহাৰ মনে।
সন্নাহা চিগিল গাৱৰ বেগত
অন্তৰিলোঁ তেতিক্ষণে॥৫২
মৰিলা মানুষী বুলিয়া দানবে
ৰঙ্গ ভৈলা বহুতৰ।
পাচে সৈন্য সব পঠায়া দিলেক
তাহাৰ আপোন ঘৰ॥৫৩০
পাছে মোক দেখি দাৰুণ দানবে
শুন শেল প্ৰহাৰিলা।
ব্ৰহ্ম বাণ গৈয়া তাহাৰ সকলো
মহত্ত চুৰ কৰিলা॥৫৩১
নাজানোহো বাণ টোনহন্তে সিতো
আপুনি উঠি আসয়।
মহা বল তাৰ সবে নাশ কৰি
চলিয়া গৈলা নিশ্চয়॥৫৩২
