এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
৮৪
কদম-কলি
কাবৌ কৈ মাতিছে,
বৰাগী ককাই ঐ,
বীণে যেন নিবিনায়।
শোকৰ সুৰটি।
নাৱাৰে,
| বাঘযোৰে ধৰে মোক।
আঁতৰি যাৰৰ
শকতি নাপাওঁ,
- বেজাৰে গীড়িছে বুক।
শুনা ঐ ৰাগী, | আনন কাহিন, | আসামৰ যশৰাশি; হিয়া মোৰ হেৰ। বলৱন্ত হোক, N, পৰাণ উঠক উলাসি॥ বাণ, ভগদত্ত, নৰকাসুৰ, ভীস্মকৰ গুণ গা। ভাস্কৰ বৰ্ম্মৰ কীৰিতি সুন্দৰ শুনো হেৰ বীণ ৰ |
