পৃষ্ঠা:কদম-কলি বেজবৰুৱা.pdf/৯১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

আত্মবোধ

আপোনাৰ মোল নুবুজি মানুহ মৰিব লাগিছে যত।
মাউৰ মৰকত পৰি পৃথিবীত নাই মৰা জানা তত॥

১৮৩৪ শক।

কাতি, হাওড়া।

⸻⸻

বীণ-বৰাগী

দিন দুপৰত
আগ-চোতালত
 কোনে নো বাইছে বীণ?
কিনো গীত গায়,
কিনো কথা কয়,
 উজাৰি লুকুৱা চিন।
বুজো বুজো কৰোঁ
বুজিব নোৱাৰোঁ,
 কৰে ঐ বৰাগী তই?
কি দুখৰ কথা,
কি শোক বাৰতা,
 কি কৈছ নুবুজো মই।