পৃষ্ঠা:কদম-কলি বেজবৰুৱা.pdf/৫৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
ৰাধা আৰু সখীসকল

(গীত)

(অসমীয়া নামৰ সুৰ)

বৃন্দা —“বৃন্দাবনতে কোনে বাঁহী বায়, এ হে,
  আমি শুনি গলো ধ্বনি হে,
 নাকে বাঁহী বায়, আঙ্গুলি বুলাই, এ হে,
  ৰাধা ৰাধা বোলে বাণী হে। ”

বিশাখা—বৃন্দাবনতে, কদমৰ তলতে, এ হে,
  যমুনাৰ পাৰতে হয় নি, হে?
 গধূলি পৰতে, মলয়া বওঁতে, এ হে,
  ৰাধাই আনোতে পানী হে,
 ময়ো শুনিছিলো, কেন নুবুজিলো, এ হে,
  লুকাই কোনে কৰে হে।
 ধৰিব পাৰিলে, বান্ধিম এই ৰিহাৰে, এ হে,
  দিম ৰাধিকাৰ কৰে হে,॥

ললিতা— কালিন্দী তীতে, বনৰে মাজতে, এ হে,
  নূপুৰে ধৰিছে তাল, এ হে।
 সুৰীয়া, বজায়, মন উচটাই এ হে,
  ৰাধাৰ ওলাল কৰ কাল, এ হে।