এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৩
কদম-কলি
তোমাৰ সুখত সুখ, তোমাৰ দুখত দুখ
ইজীৱন মোৰ সখী জীৱনে তোমাৰ।
তোমাৰেহে মই সখী তোমাৰ তোমাৰ॥
১৩
তোমাৰ মৰম-নাও উঠি হেৰা উটি যাওঁ,
তুমি বোজা ভাল-পোৱা পবিত্ৰ প্ৰণয়
বুৰুৱা বা নুবুৰুৱা যেনে ইচ্ছা হয়॥
১৪
চেনেহ-দোলেৰে অটা, নাৱৰ পিৰিৰে জোটা
বুৰিলেও নাৱে সৈতে এৰা এৰি নাই।
এনে বুৰা সুখে ভৰা, ভাগ্যৱন্তে পায়॥
১৫
অবিশ্বাস নকৰিবা, ধুৰুপ তুমি জানিবা
তোমাকেহে দিনে ৰাতি ফুৰোঁ মই দেখি।
তোমাকেহে ভাল পাওঁ মৰমৰ সখী॥
১৮১২ শক, কাতি।
২নং ভৱানীচৰণ দত্তৰ লেন,
কলিকতা।
⸺⸺
