এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৭
কদম-কলি
১১
দিনটোৰ যতেক কথা নামৰ সুৰেৰে
বিনাই বিনাই সখীক কম হৰিষেৰে।
কানিমুনি হোৱা দেখি,
আকোঁৱালি ধৰি সখী,
ৰাতিটোলৈ লগাম মাত বেজাৰ মনেৰে।
তেনে সখী এনে হল কোনটো চিতেৰে!
১২
কাউৰীয়ে কা কৰিব গছৰ ডালত ৰৈ,
ফুল-কটা লোটাৰে এলোটা পানী লৈ,
ময়ো ধুম মুখ, বাইটী, সখীৰো ধুৱাম,
ৰাতিটো আঁতৰিছিলো বুলি চুমা খাম।
তেৱোঁ খাব চুমা, মোত হেপাহ আছিলে।
দেহি ঐ, এতিয়া দুষ্টে সখীক ভুলালে!
১৩
হেৰা কপটীয়া সখী!
কাণসাৰ মাৰি থাকিলে নো কিটো হব?
তেনেকৈ ৰলে জানো গাৰ দায় যাব?
তুমি মোৰ কথাৰ চোন সমিধান দিয়া?
আইহে—কিহৰনো ইমান গপ? গাতে ঘাটি লোৱাঁ।
১৮১১ শক
শাওণ, কলিকতা।
২
⸺⸺
