পৃষ্ঠা:কদম-কলি বেজবৰুৱা.pdf/১০১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
৯১
কদম-কলি

ফুটুকাৰ তলতে  যখিনী ছোৱালী।
 টুক টুক্ চাপৰি বায়।
ধনাইৰে ছাঁতে  ৰতনী নাই ঐ,
 কোনে তাৰ মুখলৈ চায়!
নৈৰে পাৰতে  কাৰে এৰা-বাৰী,
 চপৰাচপৰে খহে!
লুইতৰ পাৰতে  কাৰে ধনবৰ
 ৰতনীৰ বেজাৰত জহে।

যা গৈ ৰতনী  নাহিবি নাহিবি,
 বিচাৰি নাহিবি মোক।
তোৰে ধনবৰ  ভিকহুৰ ভিকহু,
 পৃথিবীত থৈ যাব শোক!

বোপাই মোৰ লুইত ঐ  সামৰি লোৱা মোক,
 কোলাত থান এফেৰি দিয়া;
ৰতনী হেৰাল মোৰ,  সকলো পৰিল ওৰ,
 আৰু মোৰ একো নাইকিয়া।

[ নৈত পৰা শবদ। ]

১৮৩৪ শক।

মাঘ, হাওড়া।

⸺⸺