পৃষ্ঠা:এলকহ’লিক ঈশ্বৰ.pdf/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

উমানন্দত সিদিনা শিলৰ ফাঁকত সোমাই আছিল
ওফন্দি উঠা দুপৰীয়া এটা আৰু তুমি হঠাতে চিঞৰি দিছিলা
চোৱা, চোৱা দুপৰীয়াটোৰ বুকুত ফুলি উঠিছে নাৰ্চিচাছ এপাহ!
তোমাক কেনেকৈ বুজাওঁ হে মমতাময়ী
সেই দৃশ্যটো মই চুৰি কৰি আনিছিলো ছালভাদৰ ডালিৰ
এখন ছবিৰ পৰা আৰু কণীটোৰ খোলাটো ভাঙি
ওলাই আহিছিলোঁ মই— গাত তেতিয়াও বিজলুৱা
তুমি মোক এবাৰ চুই চাব খুজিছিলা
আৰু আমাৰ চৌদিশে
অনাথ প্ৰজন্ম এটা নাচি থকাৰ সময়তে
সোণালী সূৰুযৰ আভাত প্ৰতিবিম্বিত হৈছিলোঁ আমি
তামৰঙী লুইতৰ পানীত
তুমি তেতিয়াও মৌন হৈ আছিলা
মই প্ৰাৰ্থনা কৰিছিলোঁ
হে মমতাময়ী মোক মৃতক কৰি তোলা আৰু
শুৱাই লোৱা তোমাৰ কোঁচত
মই চিৰনিদ্ৰাত চিৰদিন তোমাৰ প্ৰেমত অৱগাহন কৰি থাকিম
মোক এবাৰৰ বাবে প্ৰস্তৰ মূৰ্তি কৰি তোলা হে মমতাময়ী
মই চিৰদিনৰ বাবে মোক কঢ়িয়াই ফুৰিম।

॥এলকহলিক ঈশ্বৰ॥ ৪৩