পৃষ্ঠা:এলকহ’লিক ঈশ্বৰ.pdf/৩৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

হঠাৎ যেন মই চক খাই উঠিলোঁ
প্ৰশ্ন কৰিলোঁ নিজকে
মইনো বাৰু কেতিয়া ফাঁচি ল'লোঁ
কোনদিনাখন মোৰ ডিঙিত চিপজৰী আঁৰিলোঁ?
ভুলটো হ’লে কাৰোৱেই নাভাঙিল
আচলতে মই আমজোপাত ন-কৈ মলিয়াইছিলোঁ
মোৰ গাটো ক্ৰমশঃ সেউজীয়া হোৱাৰ আগতেই
তলৰ পৰা ল'ৰা-ছোৱালীবোৰে মোলৈ
ফৰ্মুটি দলিওৱাৰ আগতেই
তেওঁলোকে দাহ কৰিলে মোৰ মৃতদেহ
মই কিন্তু ভিতৰি ভিতৰি অদ্ভুতভাৱে জীয়াই আছিলোঁ
এইবাৰ মই শ্মশানত ছাই হৈ গৈছোঁ
মানুহবোৰে মোক এৰি ঘৰমুৱা হৈছে
মোক কোনেও বিচাৰি নাপালে
মই কাকোৱেই বিচাৰি নাপালোঁ
ক'ব নোৱাৰোঁ এইবাৰ বৰষুণত নে চকুপানীত তিতিছোঁ!

৩৬ ॥ এলকহ’লিক ঈশ্বৰ॥