সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:এলকহ’লিক ঈশ্বৰ.pdf/২৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

মই নিজৰ ভিতৰত নিজে ক্ৰমশঃ বিলীন হৈ গ'লোঁ,
অজস্ৰ পঁইতাচোৰাৰ মাজত মই মোক বিচাৰি থাকিলোঁ
জোতাৰ জাহাজ এৰি পঁইতাচোৰাবোৰ নামি আহিল
মাটিৰ মজিয়ালৈ আৰু সিঁচৰতি হৈ পৰিল মোৰ কোঠাটোৰ চৌদিশে
সিহঁত সংগমৰত হয় ইটোৱে সিটোৰ লগত
আৰু অসংখ্য পঁইতাচোৰাৰ ৰূপত প্ৰসৱ কৰে মোক
লাহে লাহে মোৰ কোঠাটো পঁইতাচোৰাৰে ভৰি পৰিছে
মই বিচাৰি ছলাথ কৰোঁ মোক সিহঁতৰ মাজত আৰু
মন গ'লেই মোজাৰ পাল তৰি দিওঁ জোতাৰ জাহাজত
পৰিভ্ৰমণ কৰোঁ এখন প্ৰাচীন পৃথিৱী
চৌদিশে কেৱল পঁইতাচোৰা আৰু
পঁইতাচোৰা।

॥এলকহলিক ঈশ্বৰ॥ ২৯