এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
প্ৰেৰণা সুন্দৰী
প্ৰেৰণা সুন্দৰীজনী
নহয় যে মোৰ পাটৰাণী
যুটি বান্ধি ওলামগৈ তোমাৰেই ঘৰ
সামান্য চিনাকি মাথো
শেৱালিৰ মালা গাঁথো
নোৱাৰো যে ক’ব মই অচিনাকি পৰ।
দেখিলে সুহৃদজন
হোৱা বিচলিত মন
নোবাৰো থাকিব মই একোকে নকৈ
প্ৰেৰণাক মাতি আনি
ওঁঠত হাঁহিটি সানি
তৎকালে এভুমুকি মাৰি আহোঁগৈ।
প্ৰেৰণাজনীও পিছে।
সৰ্বত্ৰ বিয়পি আছে
চকু দুটি মেলিলেই কাষতেই পাওঁ
ক’ৰবালৈ লগ ল’লে
কি জানো মনৰ বলে
চমক সৃষ্টি কৰে ততকে নাপাওঁ।
চোৱা বন্ধু এটিবাৰ
জীৱন নৈৰ দুয়োপাৰ
ক’ৰবাত আছে ৰৈ আৰাধ্য তোমাৰ
এটি মাথো ইঙ্গিততে
ওলাবহি ততালিকে
আনি দিব মন ভৰা জোনালী জোৱাৰ। ❖
এজন ডাক্তৰৰ কবিতা • ৮৫
