পৃষ্ঠা:এজন ডাক্তৰৰ কবিতা.pdf/৬১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
 

সকীয়নি

পাষণ্ড, পাপীষ্ঠ, দুৰাচাৰ তই
কিমান খেলিবি আৰু দুৰ্নীতিৰ খেলা
ৰাজনীতি বাকৰিত উলঙ্গ হৈ
কিমান পাতিবি আৰু দাৰিদ্ৰৰ মেলা।
পাহৰিলি শালীনতা তই
অন্ধ, বধিৰ আজি ভোগ লালসাত
গুৰু, জ্ঞানীজন হ’লে ক্ৰুদ্ধ
শীঘ্ৰেই জানিবি তোৰ হ’ব যে নিপাত।
উচ্চস্বৰী বক্তৃতাৰ যাদু
চলনাৰ আনন্দ তেনেই ক্ষন্তেকীয়া,
সৰ্বজন চিৰন্তন কাল
নেথাকিব কদাপি হৈ ভেড়াৰখীয়া।
ভিক্ষা জোলোঙা আঁতৰাই থ’
সাধু চিন্তা, সাধু কৰ্মত মন পুতি ল
প্ৰচাৰৰ লীলাখেলা বিনে
মাটিতেই ভৰি থৈ মাটিৰ মানুহ হ।
দুৰাশা, দুৰভিসন্ধি যত
আছে মস্তিষ্কত তোৰ কুণ্ডলী পকাই
বঞ্চনাৰ আক্ৰোশে এদিন
সকলোটি খান্দি-খুন্দি দিব মোকলাই;
ক্ৰোধাগ্নীৰ লেলিহান শিখা
কৰি দিব ছাৰখাৰ, পৰি ৰ’ব ছাঁই। ❖

৫০ • এজন ডাক্তৰৰ কবিতা