এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
অবাক সত্য
মুখেৰে কথা কয়, হয়নে নহয়?
পিছে কয় জানো সকলোটি সঁচাকৈ?
স্বাৰ্থৰ ভাৱনাত, লোভৰ তাড়নাত
স্বৰূপ সলাই লয় ততাতৈয়াকৈ
দাঁতে দাঁতে খুন্দিয়াই, জিভা কামুৰি
অবুজ কিবা কয় মাথো আধা ফুটাকৈ
হ'লে পৰিৱেশ ত্ৰাসিত নকয় একো
লুকুৱায় ভিতৰতে দিয়ে গিলি থৈ।
চকুৱেও কয় কথা, একেবাৰে সঁচা
দাঁত, জিভাৰ, তালুৰ নালাগে সহায়,
কি আছে ভিতৰত বক্তাজনৰ
অনায়াসে ব্যক্ত কৰে, একো নুলুকায়
পঢ়িবলে জানিলে দুচকুৰ ভাষা
আচহুৱা পৃথিৱীত বাট নেহেৰায়
চকুলোৰ বন্যাত সাঁতুৰিব জানিলে
হৃদয়ৰ আসনত বহিবলে পায়॥
এজন ডাক্তৰৰ কবিতা•৩৩
