এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
মৰহা অতীত
ৰাতি এপৰ হ'লেই দেখা দিয়ে
অশৰীৰী অচিনাকি এটি ছায়া
লাগে একেবাৰ কিছু যেন চিনাকি
উৎকণ্ঠিত মনে হাহাকাৰ কৰে
গায় নেকি দেখা প্রতিচ্ছবি তাত
এৰি অহা অতীতৰ, আৰু কিছু মায়া।
এখােজ দুখােজ আগবাঢ়ি যাওঁ
লিৰিকি বিদাৰি কিজানিবা চিনি পাওঁ,
যিমানেই যাওঁ কাষ চাপি মই
সিমানে আঁতৰি যায় চুচুক চামাককৈ
নােখােজে মানিব মােৰ আতুৰ মনে
অতীত থাকিব সদায় অতীতেই হৈ।
এন্ধাৰতে ৰৈ থাকি কৰে নেকি উপহাস
গােটাই লৈ মােৰ গতিহীন ইতিহাস
দুর্বোধ্য ভাষা সেই মিচিকি হাঁহিটিৰ
উচ্চ আকাংক্ষী মনে হাবিয়াস কৰে
শুনিবনে অহৰহ দূৰণিত বাজি থকা
দুপৰ নিশাৰ শব্দ মােহন বাঁহীটিৰ।।
২৬ • এজন ডাক্তৰৰ কবিতা
