পৃষ্ঠা:এজন ডাক্তৰৰ কবিতা.pdf/৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

বিদায় ক্ষণ

(এটা দাঁত সৰোৱাৰ প্ৰতিক্ৰিয়া)

হে বন্ধু বিদায়, আজি চিৰ বিদায়
যোৱা ষাঠিটা বছৰ দিলা তুমি লগ
পিতৃ নে মাতৃ, ভগ্নী নে ভাতৃ নে পত্নী
কৰিলা আপোন মোক সবাকে চেৰায়।

লৈছিলা যতন মোৰ সহি দিনে ৰাতি ক্লেশ
যাচিলা আনন্দ ভোগৰ লৈ দধিচীৰ বেশ
দেখুৱালা শক্তি তুমি থাকোতে সময়
শতৰু হৈছিল দূৰ কৰি তোমালৈ ভয়।

পুৱাতে চিকুণ হৈ শুধ বগা সাজত
লুকুৱাই নিজকে মিচিকিয়া হাঁহিৰ মাজত
দিছিলা প্ৰতিষ্ঠা তুমি সমাজত মোক
আজি প্ৰতিদান দিবলৈ আছে মাথো বুকুভৰা শোক।

জানো কি হ’ল, তোমাৰ হ’ল অভিমান
যাতনা দিলা কিছু সময়ে সময়ে
ভাবিছিলো সঙ্গ সুখ এই চিৰদিন পাম
কিন্তু দাতাই দিলেও যে বিধাতাই নিদিয়ে।

আজি নিৰ্জীৱ দেহাটি তোমাৰ পৰি আছে একাষত
জানো, এই ক্ষতি মোৰ নহ’ব পূৰণ
সেয়ে, এসাঁজ লঘোন দি নিৰ্বাক হৈ মাথো
অতীতৰ সঙ্গ সুখ কৰিছো দুখেৰে স্মৰণ॥ ❖

২০ • এজন ডাক্তৰৰ কবিতা