এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
আকৃষ্ট
ক'ৰ পৰা আহিলি তই
কণমানি পখিটি মোৰ সমুখত
অবুজ ভাষাটি কৈ
ঘনে ঘনে জঁপিয়াই
আনিছ বতৰা কাৰ
মোক দিবলৈ?
কোনেনো সানিলে বহুৰঙী ফাঁকু
তোৰ কঁহুৱা কোমল পাখিৰে
সেই ডেউকা দুখনত
নহ'বি অস্থিৰ তই
নকৰো অনিষ্ট মই
ক'ব লগা যি আছে কৈ যা তই।
পিছে কথা এটা আগধৰি ক
ফিঁচাখন কিয়নো বাৰে বাৰে তোৰ
সঘনাই উঠা নমা কৰে
মনৰ হৰিষত নে ব্যথাৰ ভৰত
জানিবলৈ মনটোৱে মোৰ
বৰকৈ উচ্পিচ্ কৰে।
আছেনে বাৰু তোৰ স্থায়ী ঠিকনা
মন গ'লে পাবলৈ লগ
কোনোবা এদিন, আহিম মই
পাতিবলে আছে বহু কথা
নিৰলে, সুখৰ দুখৰ
কিজানিবা কমে কিছু অন্তৰৰ ব্যথা।
যদি হৈ থাকে বাৰ্তালাপ
দুয়োৰে সময়ে সময়ে
কিজানিবা বুজি পাম এদিন
ভাষা দুয়োৰে, দুয়োজনে
উৰি গুচি যাম দুয়ো দূৰ দেশলৈ
মনে যত প্ৰভেদ নামানে॥
এজন ডাক্তৰৰ কবিতা ১৩
