এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সাগৰ মন্থন
এটোপাল, দুটোপাল আৰু
বহুত পানীৰ টোপাল
ধৰাতল বাগৰি
বৈ যায় অন্তহীন সাগৰলে বুলি
এটি ক্ষণ, দুটি ক্ষণ আৰু
বহুতো পাখিলগা ক্ষণ
সময়বোৰ বাগৰি
সজায় জীৱন, মছি অতীতৰ ধূলি।
সাগৰৰ পানী কাহানিও নুশুকায়
গৰ্ভতে আছে যতমানে
মণি-মাণিক লুকাই
মাছুৱৈয়ে মাছ ধৰে চেগ বুজি চাই
জীৱনৰ ৰসবোৰো কেতিয়াও নুশুকায়
বিচাৰিব জানিলে
মাণিকৰ শেষ নাই।
সঠিক ক্ষণ চাই লোৱা থপিয়াই।
আছে যদি মুঠিমানো তোমাৰ লগত
সেয়াই যোগাব সাহস
দেখুৱাব ধ্ৰুৱতৰাৰ দিশ
জীৱন নামৰ এই মহাসাগৰত
চকুলোৱে বঢ়াব মাথো সাগৰৰ পানী
আহিব ছুনামী
চৌদিশে হিলদল ভাঙি
সময় থাকোতেই গোটোৱা মাণিক আঁতৰাই গ্লানি॥ ❖
৬ • এজন ডাক্তৰৰ কবিতা
