পৃষ্ঠা:এজন ডাক্তৰৰ কবিতা.pdf/১৬৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সমুদ্ৰতীৰৰ সেই ৰজাৰ দেশত);
আহিল ধুমুহা নিশা প্ৰলয় প্ৰতীক
চেপি, খুন্দি মাৰি নিলে এনাবেল লীক।

আমাৰ প্ৰেম-সেতু যে ইমানে অলৰ
নাই কোনো এনে জন প্ৰাপ্তবয়স্ক
আৰু জ্ঞানৰ ভঁৰালটোও পৰিপুষ্ট,
যিয়ে চুব পাৰে স্তৰ আমাৰ প্ৰেমৰ;
অপ্সৰা কিম্বা দানৱ সাগৰ তলৰ
নোৱাৰে চিঙিব বান্ধ আমাৰ প্ৰাণৰ।

জোনটোৱে আনে মোলৈ স্বপ্ন কঢ়িয়াই
চকু যুৰি দেখো যেন তৰাই তৰাই
সেয়া যেন মোৰ ৰূপহী এনাবেল লী
আছে যে, মুখত লৈ মিচিকিয়া হাঁহি,
আৰু সেয়ে, মই পৰি আছোহি কাষত,
চিৰনিদ্ৰাত আছে লী সমাধি তলত
হিয়াৰ আমঠু মোৰ অতি মৰমৰ,
ওৰে নিশা ঢৌ লেখি উত্তাল সাগৰৰ॥ ❖

(Adgar Allan Poeৰ মূল ইংৰাজী 'Annabel Lee' নামৰ কবিতাৰ অসমীয়া অনুবাদ)

এজন ডাক্তৰৰ কবিতা •১৫৭