এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
এনাবেল লী
বহু দিন, মাহ, বছৰ পাৰ হৈ গ'ল
সাগৰ তীৰত এক ৰজাৰ দেশত
আছিল সৰগৰ পৰীহেন, নিৰ্মল
এনাবেল লী, অনন্যা, অপ্সৰা বেশত
অহৰ্নিশে চিন্তা তাইৰ এটাই মাথা
দুয়োজনে প্ৰেমৰ মালা কিদৰে গাথোঁ।
মই এক নাবালক, নাবালিকা তাই
সাগৰ তীৰৰ সেই ৰজাৰ দেশৰ
অথচ মই আৰু মোৰ এনাবেল লী
অনুভূতি হয় দেখো স্বৰ্গীয় প্ৰেমৰ
ৰম্ভা, মেনকায়ো আঁৰে আঁৰে চাই যায়,
সৰগতো পিৰিতিৰ বাতৰি বিলায়।
আৰু সেয়ে নেকি জানো হঠাতে এদিন
ৰজাৰ দেশত সেই সাগৰ তীৰৰ,
আহিল ধুমুহা এজাক ডাৱৰ ফালি,
কাঢ়ি নিলে চেতনা তাইৰ শৰীৰৰ;
অভিজাত, আক্ৰোশী আত্মীয়-স্বজনে ধৰি
নিলে তাইক, মোক অকলশৰীয়া কৰি,
আৰু থলে ভৰাই এন্ধাৰ কৱৰত
সমুদ্ৰ তীৰৰ সেই ৰজাৰ দেশত।
কৰিছিল ঈৰ্ষা সৰগৰ অপ্সৰাই
দুয়োকে আমাক, আৰু কিজানিবা হয়
(প্ৰতিদিনে প্ৰতিজনে মুখে মুখে কয়
১৫৬● এজন ডাক্তৰৰ কবিতা
