এতিয়া, ভেকুলীৰ ভয়ত আৰু পুখুৰী নাখান্দিবইনে?’
ঠিকেই। পিছে, লােকৰ পুখুৰীৰ ভেকুলীৰ টোৰটোৰণি শুনি শুনিয়েই কাণ ঘােলা হৈ গৈছে। এতিয়া, নিজেও এটা খান্দি ল’বলৈ মনেই নাযায় দেখােন!
‘আপুনিও আৰু ভাল কথাবােৰ কয়, দিয়ক!’
তাৰ কথা শুনি মানুহগৰাকীয়ে মানে হাঁহিয়েই পেলালে।
বাৰু, সেইবােৰ যিয়েই নহওক, শেষত যেনিবা কথাটো চিগিলগৈ ।
মানে, ঘৰটো সি পাব। যেতিয়াই ইচ্ছা তেতিয়াই ঘৰটো সি ল’বও পাৰিব।
অৱশ্যে, কাৰেণ্টৰ বিলৰ ছাৰ্জটো এক্সষ্ট্ৰা হ'ব আৰু তিনিমাহৰ ঘৰভাৰাও ‘এডভান্স’ দিব লাগিব। লগতে, কিবা কাৰণত ঘৰটো খালী কৰাবলগীয়া হ'লে তাক এমাহৰ আগতে জনােৱা হ'ব আৰু সি ঘৰটো এৰি যাব খুজিলেও এমাহৰ আগতেই কথাটো মালিকক সি জনাব লাগিব।
ভাৰাঘৰ বুলিলেতাে মালিক পক্ষৰ এই ধৰণৰ দুই-এটা চৰ্ত থাকিবই।
ভাৰতীয়াইয়াে এই প্রতিটো চৰ্ত মানি লােৱাৰ বাদে আন বিকল্প নাই।
গতিকে, মালিকনীৰ পিছে পিছে গৈ সি ঘৰটোৰ ভিতৰে বাহিৰে ভালকৈ চাই আহিলগৈ। দুৱাৰকেইখনহে অৱশ্যে অলপ চাপৰ হ’ল। মূৰতে লাগিব নেকি !
বেৰকেইখন কেঁচা হ’লেও মজিয়াখন বাৰু পকাই। ঠিকেই আছে, চলিব।
আৰু, সিতাে বেৰত গাটো ঘঁহাই নাথাকে নহয় !
টয়লেট, টিউবৱেল আদি এটাচ্ছড্ নহয় যদিও ওচৰতে আছে বাৰু।
বিচনা, চকী-টেবুল, গেছ-ছেট থােৱাৰ ব্যৱস্থা, এইবােৰ সি পিছে নিজেই যােগাৰ কৰি ল'ব লাগিব। আৰু, ৰাণিং ওৱাটাৰৰ সুবিধাও অৱশ্যে সি নাপাব।
ঠিকেই আছে। হ’ব। আৰু বেছি তাক নালাগেও।
পিছদিনা পুৱা দহ মান বজাতে সি ঘৰটো সম্জি ল’লেহি।
সন্ধিয়া, মালিক-মালিকনী আৰু লগৰ কেইটামানকো মাতি আনি সৰুকৈ চাহ-পার্টি এটাৰাে সি আয়ােজন কৰিলে। মানে, নতুন ঘৰ লােৱাৰ পার্টি।
পার্টি শেষ হােৱাৰ পিছতে সি নাটকীয়ভাৱে ঘােষণা কৰিলে যে সেইটো আছিল তাৰ বার্থডে’ৰাে পার্টি। মানে, সেইদিনাই তাৰ বার্থডে’ও পৰিছিল।
‘তুমিও আচৰিত মানুহ দেই! আগতেই কোৱাহ’লে গিফ্ট এটাকে...’
মালিকনী যেন আশ্চৰ্য্যত ফাটিহে পৰিল।
পিছে, কোন টলকতনাে মুখৰ পৰা ‘আপুনি’ৰ পৰিৱর্তে ‘তুমি’ ওলাই গ’ল, তেওঁ চাগে ধৰিবই নােৱাৰিলে। সি পিছে ধৰিব পাৰি মিচিককৈ হাঁহি দিলে।
ইটো সিটো কথা পাতি পাতি তেওঁলােক যেতিয়া বিদায় ল’বলৈ উঠিল
