‘শ্ৰদ্ধাৰ অধ্যক্ষ মহােদয় আৰু মােৰ সহকর্মীবৃন্দ!
আজি আমি সকলােৱে এক বিশেষ উদেশ্য লৈ ইয়াত একগােট হৈছোঁহি।
আপােনালােকে নিশ্চয় জানে যে আজিৰ পৰা ঠিক বত্রিশ বছৰৰ আগতে আমাৰ এই পিছপৰা অঞ্চলটিত উচ্চ-শিক্ষাৰ কেন্দ্ৰ হিচাপে আমাৰ এই মহাবিদ্যালয় খনি প্রতিষ্ঠা কৰা হৈছিল। সেই প্রতিষ্ঠাকালৰে পৰা আজিলৈকে এই বত্রিশটা বছৰে এই মহাবিদ্যালয়খনিৰ অধ্যক্ষৰ গধুৰ দায়িত্বভাগ আমাৰ সকলােৰে শ্ৰদ্ধাৰ শ্ৰীযুত হেমকান্ত বৰবৰাদেৱে নিয়াৰিকৈ বহন কৰি আহিছে।
আমাৰ এই শিক্ষানুষ্ঠানটিৰ প্ৰতি তেখেতে আজি ইমানদিনে আগবঢ়াই যােৱা এই মহান সেৱাৰ মূল্যায়ন কৰাটো আমাৰ কাৰাে পক্ষে সম্ভৱপৰ নহয়।
তথাপিও, তেখেতৰ কৰ্মৰাজিৰ এক শলাগ ল’বলৈ বুলিয়েই আমি আজি আমাৰ ক্ষুদ্র শকতিৰেই এক সম্বর্ধনাৰ আয়ােজন কৰিছোঁহি।
আশা কৰোঁ, এই সম্বর্ধনাভাগ গ্রহণ কৰি তেখেতে আমাক ধন্য কৰিব!’
বিজয় বৰুৱাই পুনৰ আসন গ্রহণ কৰাৰ ঠিক পিছতে তিনিগৰাকী শিক্ষয়িত্রী হাতত একোখনকৈ গামােচা আৰু মুখত একোটা মিঠা হাঁহি ওলমাই লৈ তেখেতৰ কাষত থিয় হ'লগৈ তেখেতৰ ডিঙিত এখন এখনকৈ গামােচা পিন্ধাই দিলেগৈ।
লগে লগে, কোঠাটোত উপস্থিত সকলােৱে থিয় হৈ অভিবাদন জনালে।
তেওঁলােকে পুনৰ আসন গ্রহণ কৰাৰ পিছতে এখনি শৰাই আৰু গ্ৰন্থৰ এটি সৰু টোপােলা লৈ আগবাঢ়িল লক্ষণ শইকীয়া আৰু বিজয় বৰুৱাদেৱ।
সম্বর্ধনাভাগ গ্রহণ কৰি তেখেতে অশ্রুসিক্ত নয়নেৰে তেওঁলােকৰ সৈতে বহু সময় ধৰি কৰমৰ্দন কৰি ৰ’ল।
উপস্থিত বাকীসকলেও চকু চুলটুলীয়া কৰি তলৰ ওঁঠ কামুৰি ৰৈ থাকিল।
এইবাৰ, মনজিৎ মহন্তৰ ভাগত পৰিল সম্বর্ধনা-পত্ৰখনি পঢ়ি দিয়াৰ দায়িত্ব।
কিয় জানাে, কথাখিনি পঢ়ি যাওঁতে তেওঁৰ মাতটো কিছু কঁপি উঠিল।
পঢ়ি অঁতােৱাৰ পিছত সম্বর্ধনা পত্রখনি তেখেতৰ হাতত তুলি দিওতে উপস্থিত প্রত্যেকৰে হাতৰ মবাইল ফোনৰ কেমেৰাৰ ক্লিক ক্লিক শব্দ উঠিল।
মাজতে, প্রত্যেকৰে হাতে হাতে উঠিল চাহ-মিঠাইৰ একোখনকৈ প্লেইট !
চাহপর্বটিৰ পিছতে তেখেতে এক আৱেগভৰা কণ্ঠেৰে আৰম্ভ কৰিলেঃ
‘শ্ৰদ্ধাৰ সহকর্মীবৃন্দ! আজি আপােনালােকৰ এই বিশেষ সম্বর্ধনাটি লাভ কৰি মই অতি আনন্দিত অনুভৱ কৰিছোঁ। আপােনালােকলৈ অশেষ ধন্যবাদ থাকিল।
আশা কৰাে, আমাৰ মাজৰ এই মৰম চেনেহ ভৱিষ্যতেও অটুট থাকিব।
আজিৰ এই শুভ মুহূর্ততে মই এটি বিশেষ ঘােষণাও কৰিব বিচাৰিছোঁ।
৪০
