জোনবাইৰ দেশ আৰু নীৰ
নীৰ এটা অকণমাণি ল’ৰা। ৩য় শ্ৰেণীত পঢ়ে মনটোৱে হ'লে বৰ ডাঙৰ ডাঙৰ কথা ভাবে।
তাৰ দেউতাকলৈ বৰ খঙ উঠিল। দেউতাকে তাৰ কথাটোলৈ কাণেই নিদিলে। মাকজনীলৈও তাৰ অভিমান হ’ল। মাকৰ বাকচতনো ইমান পইচা নোহোৱা হ'লনে?
নীৰৰ জোনবাইৰ দেশলৈ যোৱাৰ মন। সি বুজামতে কেইবছৰমানৰ পিছত মানুহ গৈ জোনত থাকিবই৷ এতিয়াৰ পৰা চেষ্টা চলি আছে। জোনবাইৰ পিছত মঙ্গল নামৰ গ্ৰহটোলৈও হেনো যাব। আকাশত ষ্টেচনৰ কাম আৰম্ভ হ'লেই।
গধুলি পঢ়া টেবুলত দুই হাতৰ তলুৱাত মুখখন থৈ থম্থমকৈ
বহি থকা নীৰক দেখি ককায়েক নিয়নে হাঁহিমাৰি সুধিলে-
-“কি হ’ল অ’ তোৰ? স্কুলত কিবা জগৰ লগোৱা নাইতো?
নীৰে একো নেমাতিলে।
নিয়ন পঢ়া টেবুলত বহিল। সি নৱম শ্ৰেণীৰ শেষ পৰীক্ষা দিব। পঢ়াশুনা বহুত। তাৰ ইলেকট্ৰনিক্স ইঞ্জিনীয়াৰিং পঢ়াৰ ইচ্ছা। গতিকে ভাল ৰিজাল্টৰ কাৰণে সময়ৰ পঢ়া সময়মতে কৰি যায়।
-‘দাদা’-
