এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮১
অসমীয়া মহাভাৰত।
সৰ্ব্বকালে ক্ৰোধী যিটো বিপৰীত ৰোষ।
কোনে সুখে জীবন্ত ভীমৰ কৰি দ্ৰোহ॥
ক্ৰোধে যম সম হুতাসণ যেন বলে।
হেন বৃকোদৰ বাপু আচন্ত কুশলে॥ ৩৫৫
সহস্ৰাৰ্জ্জুনৰ সম তনয় অৰ্জ্জুন।
দুয়ো একে ৰথী সম আতি নিদাৰুণ॥
হাজাৰ বাহুয়ে প্ৰহাৰই যত মান।
ধনঞ্জয় দুই বাহু তাহাৰ প্ৰমান॥ ৩৫৬
কৌৰবক কোপ মনে পাণ্ডব সকল।
অদ্যাপিয়ো আশা কৰে যাৰ বাহুবল॥
তুমি যাৰ বান্ধব আমাৰ প্ৰাণ সখি।
আপুনি অধীন ভৈলা যাৰ ভক্তি দেখি॥৩৫৭
বলবন্ত যুবৰাজ ৰিপু সংহাৰক।
গৰু লই আসন্তে শুনিলো কৌৰবক॥
একেশ্বৰে কৌৰব সবক ৰণে জিনি।
বস্ত্ৰমানে কাঢ়ি লৈলা নকাটিলা ঘিণি॥৩৫৮
যাৰ যশ প্ৰচণ্ড আদিত্য সম জলে।
হেন ধনঞ্জয় বাপু আচন্ত কুশলে॥
গুণাকৰ পৰম জবঞ্জ সমজলে।
যাৰ সম ৰূপ নাই ধৰণী মণ্ডলে॥৩৫৯
