পৃষ্ঠা:উদ্যোগপৰ্ব্ব.djvu/২১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১৩
অসমীয়া মহাভাৰত।

দ্ৰোণৰ আমাৰ দুই বৃদ্ধ কলেৱৰ।
তাৰে বশ্য হুইয়া আমি কৰিবোঁ সমৰ॥ ৯৮৮
হেন শুনি কৰ্ণে উঠি মাতিলেক পাচে।
ৰাজাগণ সমে দোৰ্য্যোধনে শুনি আছে॥
কৰ্ণে বোলে পিতামহ শুনিয়ো সম্প্ৰতি।
যৈসানি বুলিলা ধনঞ্জয় মহাৰথি॥ ৯৮৯
অৰ্দ্ধৰথি বুলি মোক বিকৰ্থিলা বৰ।
সেহি দিনা অঙ্গীকাৰ কৰি আছো বৰ॥
যাৱে তুমি ৰণে পৰি নোহোৱা নিৰ্জ্জান।
তাৱে নুযুজিবো নধৰিবো ধনুৰ্ব্বান॥ ৯৯০
মধ্যস্থ স্বৰূপে মই চাহিবো সমৰ।
তুমি পীতামহ পৰাক্ৰমী ধনুৰ্দ্ধৰ।
বালকৰ দোষ গুণ নধৰিবা মনে।
সেনাপতি হুইয়া ৰণ কৰিয়ো আপোনে॥ ৯৯১
বৈসম্পায়ন বদতি শুনিয়ো নৰ পতি।
দোৰ্য্যোধনে ভীষ্মক পাতিলা সেনাপতি॥
আসনত বসিলেক গঙ্গাৰ কুমাৰে।
আৰণি তুলিয়া আনি ধৰিলন্ত শিৰে॥ ৯৯২
দেৱ সেনাপতি কাৰ্ত্তিকৰ নমি পাৱে।
কৃষ্ণৰ চৰণ দুই হৃদয়ে ধিয়াৱে॥