এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২০৮
উদ্যোগপৰ্ব্ব।
ইটো শঙ্কা তেসম্বাৰ গুচাক মনত।
এহি বুলি ধনু আৰি থৈলা দুৱাৰত॥ ৯৬৩
বিদুৰৰ ধনু দুৱাৰত প্ৰকাশিল।
যাক দেখি ৰাজাগণ সমস্তে ডৰিল॥
কান্দন্তে ৰহিল নগৰৰ প্ৰজাগণ।
গৈলন্ত বিদুৰ তীৰ্থ সেবিবাক মন॥ ৯৬৪
মাথে জটা ধৰিলন্ত শয়ন ভূমিত।
ফল মূল আহাৰে ফুৰন্ত পৃথিবীত॥
বৈসম্পায়ন বদতি শুনিয়ো জন্মিজয়।
কৌৰবৰ পুন্য ৰূপ বুলিয়া নিশ্চয়॥ ৯৬৫
মহাশান্ত ব্যাস সুতে যিবেলা এৰিলা।
জানিবা তেখনে কুৰু সমস্তে মৰিলা॥
সমাজত ৰহিয়া কৌৰব গণ আছে।
সেহিবেলা ৰাজগণে মাতিলেক পাছে॥ ৯৬৬
শুনা মহাৰাজা দোৰ্য্যোধন নৰপতি।
তযু ঠানে আসি আছে যতেক নৃপতি॥
যুদ্ধ বিনা কিসক বিফলে ভুঞ্জো অন্ন।
বাহু ছুলকাই যুজিবাক যাই মন॥ ৯৬৭
মত্ত হস্তীগণ আনি আছো তযু ঠাই।
বন্ধন নলৱে ঘোৰ যুদ্ধক নপাই॥
