এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
উজুপাঠ
অন্য ধন চোৰে নিব, পাৰে অনয়াসে;
দুৰ্জ্জনে ধনৰ লোভে প্ৰাণকে বিনাশে।
বিদ্যাধন হবে এনে, কোনো লোক নাই;
সহোদৰ সবে অংশ, বিদ্যাৰ নাপাই (য়)।
সৰুকালে আৰ্জ্জি তুমি, লোৱা বিদ্যাধন;
তেহে সুখ সন্তোষত, যাব ই জীৱন।
⸻
মূৰ্খৰ খেদ।
বহু দুঃখ সহি থাকি, মনৰ বেজাৰে;
মূৰ্খে এইৰূপ কথা ভাবি খেদ কৰে।
অন্নবস্ত্ৰ-দুখে মোৰ, দিনে যুগ যায়;
ই জন্মত সুখী হোৱা, নেদেখো উপায়।
শৰীৰৰ তেজ পানী, কৰিকৰোঁ বন;
তথাপি নহয় দেখো, উদৰ পূৰণ।
বড় বড় লোক বোৰ মহাসুখে থাকে;
সকলো প্ৰজাই মান কৰে সিহঁতকে। '
ভাল বস্তু খায় আৰু, ভাল বস্ত্ৰ পিন্ধে;
মোৰ দৰে সদা ভ্ৰমি, নুফুৰে প্ৰৱন্ধে।
অল্প শ্ৰমে সুখী, সুখে ৰাখিছে আনক;
“চাবাচ্” মনুষ্য জন্ম, কৰিছে সাৰ্থক।
