এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২২
উজুপাঠ
পিতৃ মাতৃ দোষে পুত্ৰ, প্ৰায় মূৰ্খ হয়;
অতিৰিক্ত শ্ৰমাদিতে, ৰোগ জনময়।
এলাহতে কাৰ্য্য নষ্ট, কত লোকে কৰে;
সময়ান্তে বৃথা হায়, হায় কৰি মৰে।
স্বামী দুষ্ট হলে দুষ্টা, হয় প্ৰায় নাৰী;
শাহুৰ দোষতে হয়, বোৱাৰী দন্দুৰী৷
শিক্ষকৰ উপদেশ হেলা কৰা দোষে;
কত জনে মহাকষ্ট ভোগে পৰিশেষে।
