পৃষ্ঠা:উজুপাঠ- বলদেৱ মহন্ত.pdf/২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১
কেতিয়া কাক চিনি ৷
 

ৰাশি ৰাশি ধন দিলে, ভৃত্য পোৱা টান;
অকপটি প্ৰভুভক্ত, কুকুৰ সমান।
গুৰু মানী লোক-বাক্য, যিমতে পালিবা;
কুকুৰৰ কাৰ্য্য দেখি, তুমি শিকি ল'বা।

—————
কেতিয়া কাক চিনি?

বজালেই কাঁহ পাত্ৰ, ভগা ভাল চিনি;
সাক্ষীকলে চিনি লোক, কতদূৰ জ্ঞানী।
ভাল কৰি চিনি পায়, বিবাহৰ পৰে;
পিতা মাতা প্ৰতি ভক্তি, পুত্ৰে কেনে কৰে।
পুড়িলেই চিনি ভাল, বেয়া ৰূপ সোণ;
বিপদত চিনি মিত্ৰে, কেনে কৰে গুণ।
কথা কলে চিনি লোক, মূৰ্খ নে পণ্ডিত;
সাধুক চিনিব লেন, দেন কাৰ বিত।
ব্যৱহাৰে চিনি যাৰ, মনে আছে দয়া;
পঢ়া আৰম্ভতে চিনি, ল’ৰা ভাল বেয়া।