এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
উজুপাঠ
কলাৰ কি কাম আছে, ভাল সঙ্গীতত;
অন্ধৰ কি প্ৰয়োজন, আছে দৰ্পণত?
দুৰ্জ্জনৰ ধৰ্ম্মশাস্ত্ৰে, নাই প্ৰয়োজন;
ৰজাৰ দণ্ডলৈ ভয়, নকৰে সজ্জন।
নীৰোগীৰ ঔষধত, নাই প্ৰয়োজন;
প্ৰকৃত সাধুৰো দোষকাৰ্য্যে নাই মন।
পশু-প্ৰায় থাকিবলৈ, যাৰ লজ্জা নাই;
লেখা পঢ়া শিকিবলৈ, তাৰ ইচ্ছা নাই।
শৰীৰ-নিঃসৃত স্তনদুগ্ধ দিয়া মাতা;
সন্তানক পোষে কৰি, অনেক মমতা।
সসাগৰা পৃথিবীৰ, অধিপতি যেনে;
স্তনৰ ওপৰে কৰ্ত্তা, শিশু বোৰো তেনে।
কোনো স্থানে এনে লোক, থাকিবও পাৰে;
উক্তৰূপ-ৰজা সঙ্গে, বিসম্বাদ কৰে।
সন্তানক উপেক্ষিয়া, কিন্তু দুগ্ধ হৰে;
তেনে লোক বহু নাই, পৃথিবী ভিতৰে।
অজলা গৰুক পাই, নিৰ্দ্দয় মানবে;
তেনেকুৱা দুগ্ধ সদা, হৰি থকে সবে।
