এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
উজুপাঠ
প্ৰিয় ল’ৰা নকৰিবা তুমি অহঙ্কাৰ;
বিনয় বচন সদা, কৰা ব্যৱহাৰ।
সৰ্ব্বপ্ৰিয় হয় লোক, বিনয় বচনে;
ৰাখা এই উপদেশ আপোনাৰ মনে।
মূৰ্খ পুত্ৰ হয় যদি, এশ বা হাজাৰ;
সিহঁতৰ পৰা নাই একো উপকাৰ।
যেনে শস্য ক্ষেত্ৰে জন্মি বনৰীয়া বন :
কৃষকৰ অপকাৰ কৰে অগণন।
যি বংশত শঠ মূৰ্খ, বহু পুত্ৰ হয়;
সি বংশৰ মান হয়, অৱশ্যে বিলয়।
যথা সৰোবৰে শোভে, প্ৰফুল্ল কমল:
গুণী পুত্ৰগণে কৰে, বংশক উজ্জ্বল।
গুণী শিষ্ট পুত্ৰ যদি, এটিয়েই হয়;
অনেক মূৰ্খত কৰি, সেয়ে শ্ৰেষ্ঠ হয়।
এক চন্দ্ৰে জগতৰ অন্ধকাৰ হৰে;
অসংখ্য তৰাই তেনে কদাচ নোৱাৰে।
