পৃষ্ঠা:উজুপাঠ- বলদেৱ মহন্ত.pdf/১৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
বিনয়৷


 দুৰ্জ্জনৰ ক্ষমাগুণ দেখিবলৈ নাই
 খঙ্গিয়ালে মিত্ৰ ক'তো বিচাৰি না পায়
চিৰ কাল পীৰিতি না ৰাখে খলুৱাই
বিদ্যাহীন লোকে ক'তো সন্মান না পায়।

———
শপত খোৱা বেয়া।

ঘনে ঘনে যিটো লোকে, দিব্য কৰি থাকে;
জ্ঞানী জনে মিথ্যাবাদী, বুলি কয় তাকে।
প্ৰবঞ্চনা দোষে যাৰ, মন কলুষিত;
শপত খাবলৈ তেঁও, নহয় কুণ্ঠিত।
এটি বাক্য সমাপনে, তিনি দিব্য কৰে;
সংসাৰত শঠ নাই, সিজনত পৰে।
এতেকেহে প্ৰিয় ল’ৰা, উপদেশ ল’বা;
সঁচা ক’বা কেতিয়াও, দিব্য নকৰিবা।

———
বিনয়।

বস্ত্ৰহীন অলঙ্কাৰে, শোভা নকৰয়;
লোণ-হীন ব্যঞ্জন কি তৃপ্তিকৰ হয়?
যিটো পুৰুষৰ নাই, বিনয় বচন;
সি কি কাৰোবাৰ হয় প্ৰণয়ভাজন?