পৃষ্ঠা:উজুপাঠ- বলদেৱ মহন্ত.pdf/১২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১
লোভ।
 

দুঃখৰ সহায় বন্ধু, পাবলৈ টান;
ধনী তাই তাৰ সম, আছে যাৰ ধান।
মাতৃহীন ল'ৰা সম, নাই দুৰ্ভগীয়া;
কৃপণ ধনীৰ সম, নাই অসুখীয়া।
ঋণ, ৰোগ, শোক, চিন্তা, নাই শৰীৰত;
তাত কৰি আছে, কোন্ সুখী সংসাৰত?
ৰোগৰ সমান শত্ৰু, আৰু কোনো নাই;
এলেহুৱা লোকতকৈ, কাপুৰুষ নাই।
ধৰ্ম্মৰ সদৃশ শুভ, কাৰ্য্য একো নাই;
ধৰ্ম্মাশ্ৰয় বিনে নাই, তৰণ উপায়।
নিৰাশ্ৰয়া বৃদ্ধা নাৰী অতীব দুখুনী;
তাৰ সম দুখী নাই, ন'হ'লে সুগুণী।

———

লোভ

লোভেই কৰিছে কথা, যত লাগে মানে;
লোভৰ নিমিতে কোনো, মৰিগৈছে প্ৰাণে।
লোভতেই যায় কাৰো, মান, লাজ, কুল;
লোভেই কৰিছে কাৰো বংশকে নিৰ্মূল।
লোভৰ নিমিত্তে কোনো, পড়ে ফাটকত;
লোভৰ নিমিত্তে চাল, ছিগিছে কোবত।
সজ্জনে নকৰে লোভ, তাকে দেখি শুনি;
উপাৰ্জ্জন কৰি খায়, যিপাৰে আপুনি।