পৃষ্ঠা:উজুপাঠ- বলদেৱ মহন্ত.pdf/১০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দুৰ্জ্জনৰ কথাত বিশ্বাস কৰা অনুচিত ।
 

অহৰ্নিশে যাৰ ঘৰে, নুগুছে কন্দল;
তাৰ ঘৰে সুখৰূপ, নুফুলে কমল।
সকলো সম্পত্তি আছে পত্নী কিন্তু নাই;
এনেকুৱা সংসাৰীৰ, কোনো সুখ নাই।
ধনী বা নিৰ্ধন যদি, হয় অপুত্ৰ ক;
সিবিলাকে দেখে, দুঃখময় সংসাৰক।
সাধুৰ সন্তান যদি, দুষ্টমতি হয়;
পিতৃ মাতৃ মনে একো সুখ নাথাকয়।
সুখ নাই যিটো হয় পৰৰ অধীন;
অসুখতে দিন যায় হ'লে বিদ্যাহীন।

————

দুৰ্জ্জনৰ কথাত বিশ্বাস কৰা

অনুচিত।

দুৰ্জ্জনৰ মিষ্ট কথা বিষৰ নিচিনা;
তাত ভুলে যিটো লোক, দিনতেই কণা।
মুখে দুষ্টে যেনেকুৱা, মিষ্ট কথা কয়;
অন্তৰত তেনে ভাব, কাচিতো নহয়।
প্ৰিয় ল'ৰা এই কথা, সা’ৰ কৰি লবা;
দুৰ্জ্জনৰ কথা তুমি, সত্য নামানিবা।

————