পৃষ্ঠা:আশীৰ্ব্বাদ.pdf/৫২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫০
আশীৰ্ব্বাদ
সংসাৰ চক্ৰৰ        নিকাৰ দেখিয়া
সদায়ে ধাতু উড়াই॥

বোলে—
ভয় যেবে নোপজে বৈৰাগ্য নোহে ভাৱে।
বিৰকতি নভৈলে নভজে হৰি পাৱে॥

কোনোবা খিনি ভয় পাই তোমাৰ চৰণত শৰণাপন্ন হৈ সেৱা আগ বঢ়াইছে।

       বোলে—
দেখিলে গজেন্দ্ৰে আপোনাৰ মৃত্যু ভয়।

ৰাখন্তা নাহিকে মোৰ পুত্ৰ ভাৰ্য্যাচয়॥
পৰমআনন্দে মাধৱত দিয়া চিত্ত
গজেন্দ্ৰে কৰিলে স্তুতি আতি বিপৰীত॥
চক্ৰ ধৰি তেখনে চিড়িলা গ্ৰাহ মুখ।

হৰিৰ প্ৰসাদে গজেন্দ্ৰৰ গৈলা দুখ॥

সেই অনুসাৰে ভকত ভয়হাৰী ঈশ্বৰ কৃষ্ণই সকলো ব্যাধিৰ পৰা ৰক্ষা ক'ৰ গোবিন্দে কৃপা কৰিব লাগে॥০॥

       ৩।
আমি যত জীৱ তোমাৰ পালন হৰি হৰি হৰি এ
তুমিসে পালিয়া ফুৰা হুয়া অন্তৰ্য্যামী।

যি ৰূপে দ্ৰোনীৰ ব্ৰহ্ম শৰীৰ পৰা পৰীক্ষিতক গৰ্ভতে ৰক্ষা কৰিছিল সেই ৰূপে সৰ্ব্ব শঙ্কট ৰোগ ব্যাধিৰ পৰা ৰক্ষা কৰক। চৰণৰ ছত্ৰৰ ছাঁয়া দি আগন্তোক সেৱাকে মোৰ বুলি সকলে আপদ বিপদ, ৰোগ ব্যাধিৰ পৰা ৰক্ষা কৰি কৃপা কৰিব লাগে ॥০॥

————