মুখে মাত্ৰ হৰি নাম লয়।
কলিৰ ভয়ত গৈয়া নামত শৰণ লৈয়া
মহাপুৰুষ শ্ৰীশঙ্কৰ ৰূপে সাক্ষাত ঈশ্বৰ কৃষ্ণ অৱতাৰ হৈ সকলো ধৰ্ম্মৰ ৰাজা ৰাম নাম, সেই ৰাম নামৰে ৰাজা পুণ্য অৰণ্যৰ মাজত প্ৰমত্ত স্বৰূপা ‘পাল নাম” সৃষ্টি কৰি থান, সত্ৰ, সভা, সাধু, সন্ত, মহা মহন্ত সবৰ প্ৰতি অমূল্য ৰত্ন ৰাখি গল। আজি সাক্ষাত ভাগৱত, সন্ত, সাধু, ভকত, বৈষ্ণব সমস্তক একত্ৰাপতি কৰি পূৰ্বৰ শুদ্ধ সত্ব মহাধৰ্ম্ম পাল নাম কেই আষাৰি উচ্চাৰণৰ উপলক্ষে গলে বস্ত্ৰ বান্ধি অষ্টাঙ্গে সেৱা জনাইছে।
মোত পৰে জ্ঞান শূন্য হীন মতি নাই ৰাম ৰাম।
পূৰ্ব্বৰ নিৰ্ব্বন্ধত ভকতি, মিনতি, প্ৰণতি, স্তুতি সকলো হীন। ইয়াতে মাত্ৰ মহা ধৰ্ম্ম উপলক্ষে টোপোলা অৰিহনা, দণ্ড, অৰ্চনা সহ বৈকুণ্ঠৰ বস্তু, গুৱা-পান,শৰাই, শলিতা, মাহ-প্ৰসাদ, উপকৰণাদি দ্ৰব্য কায় বাক্য মনে তযু চৰণত অৰ্পণা কৰা হৈছে। ভগৱন্ত বস্তু প্ৰসন্ন হৈ নিচিদ্ৰে গ্ৰহণ কৰি কৃপা মিলিব লাগে।
পৰম পতিতে ডাকে আতুৰ হৈয়া।