অনাদি অনন্ত নিৰ্গুণ গুণ নিয়ন্তা।
পৰম পুৰুষ ভগৱন্ত নাহি পূৰ্ব্বাপৰ আদি অন্ত
হে প্ৰভু ! তুমি নিত্য নিৰঞ্জন, নাৰায়ণ, অনাদি অনন্ত, পৰম পুৰুষ ভগৱন্ত ৰূপে চৈতন্য শক্তিৰে জগতক চলাওঁতা তুমি। তথাপি শাস্ত্ৰে কৈছে– তোমাত কৰিয়া তযু গুণ নাম চাৰ। সেই উপলক্ষে মহাগুৰু শঙ্কৰ মাধৱ দেৱে ঈশ্বৰৰ নামকে শ্ৰেষ্ঠ কৰি মহা মহন্ত থান, সত্ৰ আৰু বৈষ্ণৱসকলৰ প্ৰতি নাম ধৰ্ম্মৰ প্ৰদীপ জলাই দি জগতক উদ্ধাৰ কৰিছে। আমি মহা পাতকীয়ে কলিৰ নামৰূপী পৰম ধৰ্ম্মক দৃঢ় ভাৱে ধৰিব পৰা নাই। ইয়াতে শুদ্ধে অশুদ্ধে আভাস মাত্ৰ চিন দৰ্শাই সমূহ ভক্ত বৈষ্ণৱসকলে ভগৱন্ত সন্তোষাৰ্থে যি হৰিনাম কীৰ্ত্তন কৰিছে নামৰূপী জনাৰ্দনে ইয়াতে সস্তুষ্ট হৈ নাম কেষাৰিকে মোৰ বুলি গ্ৰহণ কৰি কৃপা কৰিব লাগে।।।০।।
২। ভাল বোলে-
পূজিবাৰ শক্তি নাই।
গজেন্দ্ৰে কেৱলে ভকতি কৰিলে
গজেন্দ্ৰে পৰম সঙ্কটত যি ৰূপে তোমাত শৰণাপন্ন
