পৃষ্ঠা:আশীৰ্ব্বাদ.pdf/১৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২
আশীৰ্ব্বাদ
           ২।
হৰিৰ পৰম        নিৰ্ম্মল উদাৰ

কথাৰ যৈত প্ৰকাশ।
গঙ্গা গয়া আদি        যত তীৰ্থ আছে

তৈতেসে কৰে নিবাস॥

           পৰম ঈশ্বৰৰ লীলা, গুণ, গীত, নাট ভাৱনাৰ প্ৰভাৱে ইয়াতে সমস্ত তীৰ্থ ক্ষেত্ৰ বিৰাজ কৰি ই সাক্ষাত বৈকুণ্ঠ পুৰী হৈছে। বোলে—

যি দিশত মহা ভক্ত সবে শ্ৰী শ্ৰীমন্ত কমল লোচনক

পৰম সন্তোষে কীৰ্ত্তন যিটো কৰয়।
সি দিশক নমস্কাৰ কৰি দুৰ্ঘোৰ সংসাৰ সুখে তৰি

আপুনি আচুতি স্বৰূপ সিটো হোৱয় ॥

            সেই লীলা চৰিত্ৰ গোৱা, বজোৱা, কৰা, কৰোৱা, শুনা, ভনী সকল নিজে ঈশ্বৰময় হৈ ভূমি ভাগকে পবিত্ৰ কৰি, দুখময় সংসাৰৰ পৰা সুখময় কৰাব লাগে। বোলে—

বৈকুণ্ঠ সম্পদ মিলোক আসি।

শৰীৰৰ পাপ সমস্ত নাশি॥
মহা পুণ্য চয় হোক উদয়।
খণ্ডোক সমস্ত দুৰ্গতি চয় ॥
দিয়া দাস বুলি চৰণে ঠাই।

এতেক প্ৰাৰ্থনা কৰো গোসাঁই॥

             এই নাটৰ নৃত্য গীতত যি সুখ সম্পদ পাইছিল। সেই সুখ সম্পদ চিৰকাল লভ্যমান কৰক। শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তনত