পৃষ্ঠা:আভাস কাব্য.pdf/৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
আভাস কাব্য।


ৰাধা।

বৃকভানু কন্যা ৰাধা! অযোনী সম্ভবা,
দ্বাপৰত পূৰ্ণৰূপে লক্ষ্মী অৱতাৰ;
গোকুল লীলাৰ তুমি প্রধান নায়িকা,
পাৱত তোমাৰ কবি কৰে নমস্কাৰ॥
ঈশ্বৰ প্ৰেমিকা তুমি, অনন্ত প্ৰেমেৰে
বান্ধিছিলা ঈশ্বৰক দোলেৰে ভক্তিৰ।
লাহৰী হিয়াত কত সহিলা গঞ্জনা
কূটীলাব,—আৰু, দেবি! গোকুল বাসীৰ॥
মিছা কলঙ্কৰ বোজা কত ব’লা তুমি,
কত অপবাদ দিলে ননদে তোমাৰ;
সি সবত তুমি কিন্তু কটাক্ষো নকৰি
পুজিছিলা শ্ৰীকৃষ্ণক, মুক্তিৰ আধাৰ॥
কৰিলে দেখাই পুজা কৃষ্ণৰ পাৱত,
গঞ্জনা শুনিব লাগে শাহু ননদৰ