এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
আভাস কাব্য
ফৰাচী বাসীক আৰু এৰি স্বোৱামীক,
পুনা বেলা হাঁহি হাঁহি উঠি জাহাজত,
গ’লা তুমি (আহা! জোচি!) আমেৰিকা ফালে
আনন্দ মনেৰে চিন্তি হিত স্বোৱামীৰ;—
যাদৱধি দেখে তুমি চাইছিলা সুখে
একেথিৰে, অধালাগি শোভা ফৰাচীৰ!!
দেখোতে দেখোঁতে হায়! জাহাজ তোমাৰ
যেতিয়া অদৃশ্য হ’ল ফৰাচী ৰাজ্যৰ
টুকিছিলা মাথোঁ তুমি দুধাৰি চকুলো!!
আৰু এটী হুমুনীয়া—হতাশ প্ৰাণৰ!!
.jpg)
৭২
