এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
আভাস কাব্য
মন্ত্ৰবলে আনিছিলা কৰি আবাহন
কৃতান্ত মাৰুতি আৰু ইন্দ্ৰ দেৱৰাজ॥
দেৱ সম্ভোগত পাছে গৰ্ভতী হই
জনমালা তিনি পুত্ৰ ভূবন বিখ্যাত
যুধিষ্ঠিৰ, ভিমাৰ্জ্জুন, দেৱ অনুপম॥
সপত্নী তোমাৰ মাদ্ৰী, কিন্তু, দেবি! তুমি
প্ৰাণৰ ভনিতী ভাবি, অকপট মনে
মন্ত্ৰ এটী দিলা দান, সি মন্ত্ৰৰ বলে।
অশ্বিনী কুমাৰ দুটী লভিলা জনম॥
দেৱ অংশে ভাৰতত পাঁচোটী পাণ্ডব,
কীৰ্ত্তি যাৰ চিৰজীবী, অক্ষয় মৰ্ত্ত্যত॥
লক্ষী স্বৰূপিণী কৃষ্ণা, সুভদ্ৰা তোমাৰ
স্নেহৰ বোৱাৰী দুটী সৰ্ব্ব সুলক্ষণা
মহাবীৰ অভিমন্যু নাতিনী;—উত্তৰা
বিৰাটৰ কন্যাদেবি।! নাতিনী বোৱাৰী।
কিন্তু কৰ্ম্ম দোষে তুমি গোটেই জীৱন
কান্দিছিলা সংসাৰৰ ভীষণ ক্ষেত্ৰত
দেখি বিষময় ফল কুৰু সমৰত
যি টুকিলা চকুপানী কৰি সমপৰ্ণ
অভিমন্যু মহাৰত্ন কালৰ হাতত
৪৪
