এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সুভদ্ৰা
বেদব্যাস মুখে, দেবি! (কাব ৰূপী মুখে)
অপূৰ্ব্ব আখ্যান তযু কৰিছোঁ শ্রবণ।
দ্বাপৰ যুগত, সেই প্রভাস তীৰত
অৰ্জ্জুনৰ প্রাণ মন কৰিলা হৰণ॥
মোহিনী ৰূপত মোহি অৰ্জ্জুনে যেতিয়া
তোমাক হাতত ধৰি তুলিলে ৰথত;
কোৰোধত অন্ধ হুই, যাদৱৰ সেনা
ধনুশৰ লই সবে আহিলা যুদ্ধত॥
সিকালত তুমি, দেবি! পাৰ্থৰ সাৰথী,——
বিজুলী সঞ্চাৰে ৰথ কত যে চলালা;
বীৰাঙ্গনা ৰূপ ধৰি, যাদৱ সেনাৰে
অৰ্জ্জুনক তুমি সেই যুদ্ধ কৰোৱালা॥
নহলা হেতেন যদি সাৰথী পার্থৰ;
নিদিলা তোমাৰ যদি সাহস পার্থক,
নোৱাৰিলে হয় জানো লভিব তোমাক
সমৰত হৰুৱাই যাদৱ সবক॥
বীৰঙ্গনা তুমি, দেবি। বীৰৰ জননী
ভূবন বিখ্যাত তয় অভিমন্যু ধন,
ষোল বছৰতে যিটে ব্যুহ ভেদ কৰি
মহাৰথী সপ্তৰথী স’তে কৰি ৰণ,
১৯
