এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ব্ৰজৰ গোপিনী তুমি, শ্ৰীমতীৰ দূতী;
নিকুঞ্জ বনত তুমি ৰাধাৰ দুৱৰী;
শ্ৰীকৃষ্ণৰ প্ৰিয় সখী-গোকুল-লীলাৰ
তুমিও প্ৰধান এটি নায়িকা,-সুন্দৰি!
বাখানো তোমাক, দেবি! চিনিছিলা তুমি
ৰাধাকৃষ্ণ দুয়োজনে; –ভক্তিৰ প্ৰেমেৰে
মোহিছিলা দুয়োজনে; ৰাখিছিলা বান্ধি
সখী বুলি ভক্তি ভাৱে, মৰম-দোলেৰে॥
ৰাধাই (তোমাৰ সেই স্নেহৰ সখীয়ে )
কূটীলাৰ গঞ্জনাত, বিয়াকুল হই
চকুপানী টুকি যেৱে কান্দিছিলে, দেবি! —
অন্তৰৰ যত কথা উলিয়াই কইঁ,—
সিকালত তুমি কত দিছিলা প্ৰবোধ
জৰ্জ্জৰিতা শ্ৰীমতীক; সখীৰ প্ৰেমত,
সখীৰ কাৰণে তুমি সহিল কতনা,
কত দুখ অপমান কোমল প্ৰাণত॥
যমুনা তীৰত, সেই নিকুঞ্জ বনত,
নিজম গহীন নিশা-ৰাতি পূৰ্ণীমাৰ;
