এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৮০
আবিষ্কাৰ
প্ৰতিমা। মোৰ হাতত যে টকা-পইচা একো নাই!
মাধৱে একো নামাতি ভিতৰলৈ সোমাই গ'ল আৰু হাতত
এখন এশটকীয়া নোট লৈ ওলাই আহিল। নোটখন প্ৰতিমাৰ
হাতত দি ক'লে,-“লোৱাঁ, কিন্তু মনত ৰাখিবা এয়ে মোৰ
শেষ সাহায্য।”
প্ৰতিমাই নোটখন হাতত লৈ কান্দিবলৈ ধৰিলে। মাধৱে
ক'লে,-“যোৱাঁ, আৰু মোক আমনি নকৰিবা।”
“যাওঁ, আপুনি যেতিয়া মোক আশ্ৰয় নিদিলে, যমৰ ঘৰৰ
বাহিৰে আৰু মোলৈ ঠাই নাই।”—এই বুলি প্ৰতিমাই মাধৱৰ
পদধূলি মূৰত লৈ কান্দি কান্দি গাড়ীত উঠিল? কচোৱানক
ক'লে,-“আকৌ ষ্টেচনলৈ।”
গাড়ী ঘূৰি গ'ল। প্ৰতিমাৰ চকু-লোৱে মাধৱৰ হিয়া
কোমলাব নোৱাৰিলে। তেওঁ চৰগ পৰা মানুহৰ দৰে পদূলি
মুখতে বহুত বেলি থৰ লাগি থাকিল।
⸻
