গুণাভিৰাম আৰু তেওঁৰ পত্নী ব্ৰজসুন্দৰী। ধৰ্ম্মদত্ত আৰু তেওঁৰ পত্নী কেতেকী। দুৰ্গাচন্দ্ৰ, কম্বুকণ্ঠ, কীৰ্ত্তিকান্ত, লম্বোদৰ, পোৱালচন্দ্ৰ নন্দৰাম, পৃথুৰাম, বৰুৱা। এতদ্ভিন্ন নাগশঙ্কৰৰ বটু তামুলী, যোগাই ঠাকুৰৰ পুতেক তুলসীৰাম, হৰকান্ত বাপু আৰু খৰ্গেশ্বৰ লগতে আছিল। গঙ্গাৰাম বৰুৱাৰ বিধৱা পত্নী বিদ্যা, লম্বোদৰৰ কন্যা সন্ধ্যা আৰু জয়মতী ব্ৰাহ্মণীও পৰিবাৰভুক্ত হৈ আছিল। বলো নামে এজন ফুকনৰ প্ৰধান লগুৱা আছিল। তাৰ স্ত্ৰী পুত্ৰ কন্যাও আছিল। ফুকনৰ পিতৃৰ দিনৰ চাপ্ৰাচি মধু তাৰ পুতেক দয়াৰাম আৰু মণিৰাম আৰু সিহঁতৰ পৰিবাৰ লগত আছিল৷ ৰঘুদেৱ গোস্বামী সপৰিবাৰে কেতিয়াবা ইয়াত থাকে। কেতিয়াবা বেলেগ থাকিলেও প্ৰায় পৰিবাৰ ভুক্তৰ দৰে আছিল। যুতি, সোণাকুলি, ৰূপহী প্ৰভৃতি পৰিচাৰিকা আছিল। ইয়াত বাজে সপৰিবাৰে এজন চহিচ আৰু সপৰিবাৰে এজন কছাৰী চাকৰ আছিল। এইসকল বিনে সেই টোলত ফুকনৰ আশ্ৰয়ৰ লৈ দুটি বিধৱা স্ত্ৰী আছিল। এই সকলোৰে পোষণ সুখ দুখৰ ভাৰ ফুকনৰ ওপৰত আছিল। ফুকনৰ অভাৱত সকলোবিলাক আশ্ৰয়হীন আৰু ছিন্নভিন্ন হল। কি ঈশ্বৰৰ ইচ্ছা!ঈশ্বৰৰ ইচ্ছাই সৰ্ব্ব প্ৰধান।
