: শ্যামলী এইবােৰ তুমি কি কৈছা ? মই তােমাক কেতিয়াও সেই দৃষ্টিৰে চোৱা নাই।
অনিৰুদ্ধই মৰমেৰে বুজাবলৈ চেষ্টা কৰিলে শ্যামলিক।
: কিয় ? কিয় মােক ভাল নােপােৱা অনিৰুদ্ধ দা? মই তােমাৰ প্ৰেম পােৱাৰ যােগ্য নহওঁ নেকি?
: তেনেকৈ নক’বা শ্যামলী। তুমি খুব ভাল ছােৱালী। মােতকৈ বহুত বেছি ভাল মানুহ ডিজার্ভ কৰা তুমি।
আঁহত দৃষ্টিৰে চাই ৰৈছে তাই। দুচকুত জিলিকি উঠিছে দুটোপাল অশ্রুকণা।
: অনিৰুদ্ধ দা, প্রেম কি বুজি পােৱাৰ বহু আগতেই তােমাৰ প্ৰেমত পৰিছোঁ।
নির্বাক হৈ শ্যামলীলৈ কিছুদেৰি চাই ৰল সি একেথৰে।
: আৰু মই যদি কওঁ যে মই অইন কাৰােবাক ভাল পাওঁ??
তীক্ষ ,কটাক্ষ ভৰা চাৱনীৰে এইবাৰ তাই চাই ৰল অনিৰুদ্ধৰ মুখলৈ।
: কোন? কাক ভাল পােৱা তুমি? ডেট অল্ড ফেশ্যনড লেডী?? ভাস্কৰ দত্তৰ ৱাইফ??
: ......
আচৰিত হৈ চাই ৰল সি তাইৰ মুখলৈ। কেনেকৈ শ্যামলীয়ে জানিব পাৰিলে এই কথা!
: কিহৰ কাৰণে? কি পাইছা তুমি সেই অসুখী মানুহজনীৰ ওচৰত?
: অসুখী?
: অসুখী নহয় কি? মিছেছ দত্ত ডিপ্ৰেছনৰ ট্রিটমেন্ট লৈ আছে।সকলােৱে জানে সেই কথা। হাঁহিব নাজানে, ফুর্তি কৰিব নাজানে....
অমৃতা অসুখী। ডিপ্ৰেছনত ভুগি আছে। কিয়? কিয়? বুকুখন বিষাই উঠিছে তাৰ। সি ঠিকেই ধৰিছে... অমৃতা সুখীনহয়...সুখী নহয় তাই ভাস্কৰ দত্তৰ লগত।
: কি হৈছে তােমাৰ অনিৰুদ্ধ দা?
অনিৰুদ্ধ ৰ নিচেই কাষত থিয় হৈ তাই তাক সাৱটি ধৰিছেহি।
: মই জানাে, মই বুজি পাইছো৷ মিছেছ দত্তই নিশ্চয় নিজকে সঁপি দিছে তােমাৰ ওপৰত। দেট ছিক বিটছ...
কপি উঠিল তাৰ সৰ্বশৰীৰ। খঙত, বিৰক্তিত কঠিন হৈ আহিছে তাৰ মুখমণ্ডল।
তাৰ দুচকুৰ কঠিন ভাষাক সম্পূর্ণ উপেক্ষা কৰি শ্যামলীৰ দুচকুত জিলিকি উঠিছে জেদ, খঙ আৰু অমৃতাৰ প্রতি প্রচণ্ড ঘৃণা।
নিজৰ বুকুৰ পৰা তাইক আজুৰি আঁতৰাই ঠাচ ঠাচকৈ দুটা প্রচণ্ড চৰ সােধালে সি তাইৰ দুয়াে গালত। খঙত ৰঙা হৈ পৰা মুখেৰে এবাৰাে তাইলৈ ঘূৰি নােচোৱাকৈ দপদপাই ওলাই গ’ল সি কোঠাটোৰ পৰা।
হতভম্ব হৈ পৰিল শ্যামলী। দুচকুৰে তপত চকুলাে দুধাৰী বৈ আহিল। তাইৰ প্ৰেমৰ একো মূল্য নাই অনিৰুদ্ধৰ ওচৰত। অনিৰুদ্ধৰ দুচকুত তুচ্ছ তাইৰ ৰূপ, গুণ...সকলাে। ব্যর্থ ... ব্যর্থ তাইৰ জীৱনৰ প্রথম প্রেম।
০০ ০০ ০০
ভয়ত ভীষণভাৱে সংকুচিত হৈ উঠিছে অমৃতা।
ভীতি বিহ্বল হৰিণীৰ দৃষ্টিৰে তাই চাই ৰৈছে খঙত ৰঙা হৈ উঠা, গােমােঠা, তেজাল মুখখনলৈ...ভাস্কৰৰ দুচকুৰ জান্তৱ চাৱনিলৈ।
বিষত চেকচেকাই উঠিছে তাইৰ দুয়াে গাল। খঙতে ভাস্কৰে হাতত যিহকে পাই তাকেই দলিয়াইছে তাইৰ গালৈ। ভয়ত বিবর্ণ হৈ পৰিছে তাইৰ ওঁঠ, সমগ্র মুখমণ্ডল।
: চালা ভিকহুৰ জাত... মিষ্টাৰ মেহতাৰ দৰে মানুহক অপমান কৰিলি তই!
: মােক বিশ্বাস কৰক। তেওঁ মােক বলপূর্বক...
: বলপূর্বক ??? তােৰ পিছত মৰি থকা নাই নহয় তেওঁ। আৰু বলপূর্বক কৰিলেই যেনিবা তাতে কি ডাঙৰ কথা? আৰু
