মানলৈকে চলে আৰু এই বছৰতে শিৱসাগৰ মিস্যন প্ৰেছ বেচা হয়। আসাম বিলাসিনী”
১৮৭১ত আউনিআটি সত্ৰাধিকাৰ দত্তদেৱ গোস্বামীৰ যত্নত মাজুলিৰ ধৰ্মপ্ৰকাশ যন্ত্ৰৰ
পৰা মাহেকীয়াকৈ ওলাই ১৮৮৩ মানৰ পৰা ওলাবলৈ এৰে; ইয়াক ১৯১৩ মানত
যোৰহাটৰ পৰা আকৌ উলিওৱা হৈছিল, কিন্তু সৰহ কাল নিটিকিল। ১৮৭২ত “আসাম
মিহিৰ” চিদানন্দ দাসৰ সম্পাদিত হৈ গুৱাহাটীৰ চিদানন্দ প্ৰেছৰ পৰা ওলোৱা প্ৰথম
সাদিনীয়া বাতৰিকাকত; ১৮৭৩ ত ই ওলাবলৈ এৰে। “আসাম দৰ্পণ" ১৮৭৪-৭৫ত
তেজপুৰৰ বিশ্বনাথৰ পৰা লক্ষ্মীকান্ত বৰকাকতীৰ সম্পাদিত হৈ মাহেকীয়া ৰূপে ওলাই
অলপ দিনহে হলে। ১৮৭৫-৭৬ত বিজ্ঞান সাহিত্য আৰু ধৰ্ম সম্পৰ্কীয় দুখন কাকত
কলিকতাত ছপা হৈ নগাঁৱৰ পৰা ওলাই অলপ দিনহে চলে। “গোৱালপাড়া হিতসাধিনী’’
সাদিনীয়া কাকতো ১৮৭৬-৭৮ত অলপ দিন চলে; নগাঁৱৰ দিহিঙ্গীয়া গোসাঁয়ে ধৰ্মৰ
বিষয়ে “চন্দ্ৰোদয়” মাহেকীয়া কাকত ১৮৭৬ ত অলপ দিন চলায়, আৰু ১৮৭৬ত
গুৱাহাটী চিদানন্দ প্ৰেছৰ পৰা “আসাম-দীপক'’ মহেকীয়া কাকত ওলাই এবছৰমান
চলে।
আসাম নিউচ” ইঙ্গ-অসমীয়া সাদিনীয়া কাকতৰূপে প্ৰতঃৰণীয় হেমচন্দ্ৰ বৰুৱা সম্পাদিত আৰু ফুকন-বৰুৱা ব্ৰাদাৰ্ছৰ দ্বাৰা গুৱাহাটীৰ পৰা প্ৰকাশিত হয়; সেই কালতে ন শ মান গ্ৰাহক পোৱা সত্বেও ১৮৮৫ৰ জুলাইৰ পৰা এই কাকত ওলাবলৈ এৰে। আসাম-বন্ধু" ১৮৮৫ত কলিকতাৰ পৰা স্বনামধন্য গুণাভিৰাম বৰুৱাৰ সম্পাদিত হৈ ওলায় আৰু ১৮৮ত ওলাবলৈ এৰে। “মৌ" কলিকতাৰ ১০০ নং বহুবজাৰ ষ্ট্ৰীটৰ পৰা দুজন বৰা-ভাই বলিনাৰায়ণ আৰু হৰিনাৰায়ণৰ যত্নত ১৮৮৬ ত ওলাই সেই বছৰতে লুকায়; ১৮৮৬ ত আউনিআটি সত্ৰৰ শ্ৰীধৰ বৰুৱাৰ সম্পাদিত “আসাম-তৰা’’ ওলাই ১৮৯০ সেপ্তেম্বৰত লুপ্ত হয়। গুণাভিৰামৰ বৰ পুতেক ষোল বছৰ বয়সীয়া কৰুণাভিৰাম বৰুৱাই প্ৰথম অসমীয়া শিশুপাঠ্য আলোচনী “লৰা-বন্ধু” ১৮৮৩ ত উলিয়ায়, আৰু দুসংখ্যাৰ পাছতেই লুপ্ত হয়। ১৮৮৯ ৰ ৯ ফেব্ৰুৱাৰীত চন্দ্ৰকুমাৰ আগৰৱালাই “জোনাকী” আলোচনী মাহেকীয়াকৈ উলিয়ায় আৰু দ্বিতীয়-তৃতীয় বছৰত যথাক্ৰমে হেম গোস্বামী আৰু বেজবৰুৱা ইয়াৰ সম্পাদক হয়; এইসকল দিহাদিহি অহাত কলিকতাৰ পৰা ই ওলাবলৈ এৰাত আষ্টে ১৯০১ ত ইয়াৰ দ্বিতীয় ছোৱা সত্যনাথ বৰা আৰু কনকলাল বৰুৱাই গুৱাহাটীৰ পৰা কেইবছৰমান
