এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১২২২
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি
পিশাচ মোহন ৰৌদ্ৰ অঙ্গিৰষ বাণ।
প্ৰয়াগ সংহাৰে বাণ কৰিলা সন্ধান।
অৰ্জ্জুনৰ বীৰত্ব দেখিয়া কুৰুগণ।
বিস্ময় সাগৰে তেবে পৰিলা তেখন॥
সবে বদলে সাধু বীব কুন্তীৰ তনয়।
বীৰ চূড়ামণি ধন্য ধন্য ধনঞ্জয়।
ভীষ্ম আদি কুৰুবৰ্গ বীৰক বখানে।
বিদুৰে কহয় ধৃতৰাষ্ট্ৰ বিদ্যমানে॥
গন্ধাৰীত যত কথা কুন্তী নিবেদয়।
পুত্ৰৰ বিক্ৰমে দেবী আনন্দ হৃদয়।
আনন্দে কুন্তীৰ ভৈলা অকুল নয়ন।
পুত্ৰ স্নেহে ধাৰাসাৰে এৱে দুয়োস্তন॥
বৈশম্পানে বোলে কথা শুনা জন্মিজয়।
সভাসদগণে অৰ্জ্জুনক প্ৰশংসয়॥
⸻
