পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

খৰ্গেশ্বৰ দ্বিজ।

ব্ৰহ্মবৈৱৰ্ত্ত পুৰাণ।
দোলড়ী।

কৃষ্ণ নিগদতি শুনা বাধা সতী,
 পাছে যেন কথা ভৈলা।
বশিষ্ঠৰ বাণী শুনি মহামানী,
 পৰম বিস্ময় ভৈলা॥
হিমালয় ভাৰ্য্যা মেনকা সুন্দৰী,
 ভৈলন্ত তেহো বিস্ময়।
পাৰ্ব্বতীও হাসি— লন্ত মুচুকাই,
 আনন্দ দেখি মিলয়।॥
পাছে অৰুন্ধতী মেনকাক মাতি,
 বুঝাইলা বচনামৃতে।
শান্তিৰ বচন ভৈলা ৰঙ্গ মন,
 গুচিলা শোক ত্বৰিতে॥
মেনকা সুন্দৰী বশিষ্ঠ ভাৰ্য্যাক,
 অনেক মিষ্ট দ্ৰব্যক।
ভোজন কৰাইলা আপুনিয়ো পাছে,
 ভুঞ্জিলা সেহি অন্নক॥
সৰ্ব্ব লোকজন ভৈলা ৰঙ্গ মন,
 কৰিলন্ত সুমঙ্গল।
বশিষ্ঠৰ আজ্ঞা হিমালয়ে পাই,
 সম্ভাৰ কৰি সকল॥