তাৰ মুখে মুখে ৰত্নময় ফল যত।
পুষ্প দুক্ষিত সিথি অছিয় পন্থত॥
তোৰণ পতাকা ধ্বজ আছে অসংখ্যাত।
সেন্দুৰ কুঙ্কুম গন্ধে লিপি আছে তাত॥
বিচিত্ৰ সুগন্ধ মালা সব আছে অৰি।
ৰঙ্গ চাহি যাৱে সবে নিমিষ নমাৰি॥
অনন্তৰে পাইলা যাই দুই পাশে পন্থত।
গোপী সমস্তৰ গৃহ অতি মনোহৰ॥
সেহি পন্থে নিৰ্ম্মি কাছে ষোল্ল খান দ্বাৰ।
অসংখ্যাত দ্বাৰী ৰাখি থাকে বাৰম্বাৰ॥
প্ৰতি দাৰে ৰত্নময় গঢ় বিতোপন।
তাৰ কাষে গৰখাই ৰহল শোভন॥
হীৰা মৰকত ৰত্ন স্থান মনোহৰ।
কস্তুৰী কুঙ্কুমে তাত সুগন্ধ বিস্তৰ॥
হেনয় অদ্ভুত যত দেখি দেৱগণ।
কতোদূৰে দেখিয়া আশ্ৰম বিতোপন॥
কৃষ্ণৰ প্ৰাণৰ সম ৰাধিকা সুন্দৰী।
তানে প্ৰিয় স্থান সিতে গোলোক নগৰী॥
বল আকৰি স্থান দেখিতে ৰুচিৰ।
তাহাৰ মধ্যত আছে শতেক মন্দিৰ॥
ৰত্বে বিৰচিত গঢ় চৌপাশে প্ৰকাশে।
গৰখাই সব তাত আছয় চৌপাশে॥
সাত খান দ্বাৰ তাত আছে ৰত্নময়।
তানুক্ৰমে নিৰ্ম্মি অছে শিল্পকাৰ চয়॥
তাত তানন্তৰে যাই পাইলা ষোল্ল দ্বাৰ।
দেখি দেৱতাৰ বাঢ়ে আনন্দ অপাৰ॥
প্ৰতি দ্বাৰে বেঢ়ি আছে ৰত্নময় গঢ়।
উৰ্দ্ধে সহস্ৰেক ধেনু পৰম সুদৃঢ়।।
পৃষ্ঠা:অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি v2p4.pdf/২৫
অৱয়ব
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১১৮১
অসমীয়া সাহিত্যৰ চানেকি