তাহাতে বসিলা হৰি জগত আধাৰ।
অনাইলাহা অতিথিৰ পূজা উপচাৰ॥
সঅৰ্ঘে পূজিলা কেশৱক পুৰোহিতে।
সভাৰ মধ্যত ধেনু জল সমন্নিতে॥
অতিথিক যিতো বস্তু দিতে সমুচিত।
সেহি ৰূপে গোবিন্দক কৰিলা পূজিত॥
কুৰুসব সহিতে সম্বন্ধ আনুসৰি।
যথা যোগ্য পৰিহাস কৰিলা শ্ৰীহৰি॥
ধৃতৰাষ্ট্ৰ নৃপতিৰ মাগিয়া মেলানি।
তৈৰ হন্তে বাঝ ভৈলা দেৱ চক্ৰপাণি॥
লগতে আবৰি গৈলা কুৰু বন্ধুগণ।
বিদুৰৰ গৃহে চলি গৈলা নাৰায়ণ॥
সৰ্ব্বভাবে বিদুৰে পূজিলা গোবিন্দক।
পৰম আনন্দ পাইলা লভিয়া কৃষ্ণক॥
পাণ্ডবৰ বাৰ্ত্তা পাছে পুছিলা বিদুৰ।
কুশলে কি আছে পাঞ্চ তনয় পাণ্ডুৰ॥
শুনিয়া গোবিন্দে কহিলন্ত তান আগে।
পাণ্ডবৰ কথা সাৱশেষে ভাগে ভাগে॥
বিদুৰৰ গৃহ হন্তে পাচে দামোদৰে।
অপৰাহ্নে গৈল পেসী চাহিবাৰ তৰে॥
কৃষ্ণক দেখিয়া কুন্তী দেবী পৃথুবটি।
আথে বেথে গৈয়া কৃষ্ণে ধৰিলা সাবতি॥
কান্দিবে লাগিলা পুত্ৰ সবক সুমৰি।
লোতকে তিয়ালা কৃষ্ণ শৰীৰ সুন্দৰী॥
পিতৃ হীন পাঞ্চ গুটি আমাৰ তনয়।
তুমি সমে ফুৰা তাক ৰাখা কৃপাময়।
এহি বুলি নিয়া আসনত বৈসালন্ত।
বিধিমতে উপচাৰ দিয়া পূজিলন্ত॥
১৭৭
